STOP UZALEŻNIENIOM NASZYCH DZIECI
PORADNIK DLA RODZICÓW
Uzależnienie to choroba, która utrudnia prawidłowe funkcjonowanie psychiczne, społeczne i fizyczne. Osoba uzależniona najczęściej nie zdaje sobie sprawy ze swojego nałogu, który przynosi wiele szkód. Powoduje koncentrację na wykonywaniu jakiejś czynności bądź zażywaniu konkretnego środka. Wpływa też negatywnie na zdrowie psychiczne i fizyczne. Przyczyny sięgania po substancje psychoaktywne przez młodzież są różne i mogą być w dużej mierze związane z wiekiem. Okres dojrzewania jest trudnym czasem, momentem buntów i lekceważenia wszystkiego przed czym ostrzegali rodzice. Sięganie po alkohol lub inne środki odurzające mogą być próbą ucieczki, a także młodzieńczą chęcią doznania nowych wrażeń, szukaniem własnego ja. Ponadto pokusa spróbowania tak łatwo dostępnych, aczkolwiek zakazanych substancji, jest bardzo duża, a chęć bycia dorosłym, imponowania popycha w stronę używania substancji psychoaktywnych. Bardzo często przyczyną sięgania po alkohol, papierosy czy narkotyki, jest przeżywanie przez młodzież osobistych problemów. Także presja grupy rówieśniczej jest motywem sięgania po tego typu środki, bowiem przyjmowanie danej substancji niejednokrotnie jest przepustką dającą możliwość uczestniczenia w danej grupie, zapewnienie dobrej zabawy. Innym powodem jest ciekawość oraz myślenie, że pozwoli im to uwolnić się od stresu.
Wyróżnia się trzy typy uzależnień:
-fizjologiczne, -
psychiczne,
-społeczne.
Uzależnienie fizjologiczne to nabyta, silna potrzeba przyjmowania jakiejś substancji, odczuwana jako szereg dolegliwości fizycznych (np. drżenie mięśni, bezsenność, biegunka). Zaprzestanie jej przyjmowania prowadzi do wystąpienia zespołu objawów, określanych mianem zespołu abstynencyjnego (zaburzenia somatyczne i psychiczne spowodowane odstawieniem przyjmowanej substancji). Uzależnienie psychiczne to nabyta, silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności lub przyjmowania danej substancji. Ten rodzaj uzależnienia cechuje się: obniżeniem przyjemności związanej z przyjmowaniem substancji lub wykonywaniem jakiejś czynności, obsesją brania i natręctwami myślowymi, samooszukiwaniem się, usprawiedliwianiem swojego postępowania, fizycznym wyniszczeniem, brakiem zainteresowania środowiskiem, które nie jest związane z daną substancją. Uzależnienie społeczne, które wiąże się z przyjmowaniem danych substancji, pod wpływem mody czy innych osób. Istotą tego uzależnienia, jest silne oddziaływanie grupy na jednostkę, bezwzględne respektowanie panującej w niej zasad i obowiązujących zwyczajów. Uzależniony rezygnuje z wcześniejszych aktywności, porzuca dotychczasowe role społeczne. Problem uzależnień wśród młodzieży jest niezwykle trudny. Spożywanie środków psychoaktywnych związana jest z ryzykiem występowania szkód zdrowotnych, a także przyczynia się do nasilania zachowań antyspołecznych, osłabia hamulce społeczne, nasila agresję, powoduje najczęściej absencję szkolną, nieprawidłową realizację obowiązku szkolnego oraz konflikty z rówieśnikami, rodzicami i nauczycielami. Kolejnym bardzo ważnym problemem po uzależnieniach jest agresja wśród dzieci i młodzieży szkolnej. Jest zjawiskiem znanym od dawna Agresywne zachowanie przyjmuje postać bójek i kłótni z rówieśnikami, nieuzasadnionego skarżenia, złośliwych plotek czy mściwości przejawianej w stosunku do kolegów. Agresja może być również kierowana przeciw osobom dorosłym czy przedmiotom.
Do przyczyn przemocy w szkole zaliczamy:
-przyzwolenie na przemoc a nawet moda (np. wyzwiska, bicie)
-poczucie anonimowości
-odpowiedzialność zbiorowa
-odnoszenie korzyści ze stosowania przemocy
-silna identyfikacja z grupą
-internalizacja norm grupy
-system wartości grupy sprzeczny ze społecznym
-zaspokajanie ,,wszystkich” potrzeb jednostki w grupie
Skutki przemocy w szkole:
-długotrwałe przeżywanie silnych, negatywnych emocji, choroby, zaburzenia lękowe,
-utarte schematy myślenia o sobie i innych
-zaburzenia koncentracji uwagi, pogorszenie się wyników w nauce, zaburzenia w zachowaniu
-zaniżona samoocena i zaniżone poczucie własnej wartości
-regres w rozwoju
-agresja wobec innych
-trudności w nawiązywaniu kontaktów, skłonność do izolacji
-samobójstwa
RODZICU PAMIĘTAJ !!
Pamiętaj, że najlepszą ochroną młodego człowieka przed uzależnieniem jest bliski z nim kontakt.
Naucz dziecko mówić NIE – Wytłumacz mu, że to właśnie nieuleganie namowom rówieśników (a nie na odwrót ) jest oznaką dojrzałości i mądrości. Poddając się wpływowi kolegów , tak naprawdę okazuje się słabość i niepewność swojej pozycji w grupie. Poszerz swoją wiedzę na temat narkotyków. Łatwiej przekonasz dziecko o ich szkodliwości, używając rzeczowych argumentów Powinieneś także nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze wskazujące na zażywanie narkotyków, by w porę zareagować oraz wiedzieć, gdzie znaleźć pomoc dla siebie i dla dziecka, kiedy pojawi się problem.
RODZICU JEŚLI MASZ PODEJRZENIA
Jeśli podejrzewasz , że twoje dziecko bierze środki odurzające, nie ulegaj emocjom – ostudź nerwy, nie urządzaj nastolatkowi awantur. Bardzo możliwe, że dopiero zaczął eksperymentować z tymi substancjami i nie zdążył się uzależnić. Jest też duże prawdopodobieństwo, że do końca nie zdaje sobie sprawy ze zgubnych konsekwencji ich stosowania. Skup się na tym, by uświadomić młodemu człowiekowi, na co się naraża. Dobrze przygotuj się do tej rozmowy, dzięki temu wydasz się bardziej wiarygodny i przekonujący. Wysłuchaj, co nastolatek ma do powiedzenia na temat swoich prób narkotykowych i powstrzymaj się od jakichkolwiek ocen. W żadnym wypadku nie wolno ci go krytykować i zarzucać pretensjami, typu: „Jak mogłeś mi to zrobić?”. Inaczej zamknie się przed tobą, co utrudni ci podanie mu pomocnej dłoni. Spokojnie przedstaw swoje uczucia w związku z zaistniałą sytuacją. Powiedz, że jesteś smutny i zmartwiony, a do tego twoje zaufanie zostało wystawione na ciężką próbę. Przyznaj otwarcie, że boisz się o syna czy córkę, po czym poproś, byście razem ustalili nowe zasady na przykład : Młody człowiek ma wracać do domu przed godziną 22, dopóki się nie upewnisz, że znów możesz mu ufać; w razie twoich podejrzeń o dalsze branie nastolatek podda się testowi krwi i moczu. Jeśli zauważysz u swojego dziecka objawy przedawkowania, np.: omdlenia, majaki itd., nie wpadaj w panikę i nie próbuj akurat w tej chwili ustalać ich powodów. Natychmiast wezwij lekarza! Pomoc medyczna ( płukanie żołądka, odtrucie itd.) jest wtedy najważniejsza. Dopiero potem przyjdzie czas na poważną rozmowę. Jeśli okaże się, że dziecko sięga po określone środki od dawna i zaczęło być uzależnione, konieczna będzie profesjonalna terapia.
RODZICU !!
Jeśli twoje dziecko zostanie złapane na posiadaniu narkotyków, zostaje oskarżone o złamanie
prawa i wprowadzone do akt policji. Przy pierwszej wpadce twoje dziecko może zostać
ukarane upomnieniem lub grzywną. Jeśli jest w wieku między 10. a 17. rokiem życia, może
stanąć przed sądem dla nieletnich.
Warto pamiętać, że jako rodzic popełniasz przestępstwo, przymykając oko na niektóre
sprawy. Jeśli wiesz, że twoje dziecko dzieli się ze znajomymi narkotykami w twoim domu i
nic z tym nie robisz, popełniasz przestępstwo. Pozwolenie na palenie marihuany w twoim
domu również jest przestępstwem.
Jeśli zabierasz dziecku narkotyki – żeby powstrzymać je od popełniania dalszych przestępstw
– musisz albo je zniszczyć, albo bezzwłocznie przekazać policji. Jeżeli tego nie zrobisz i
będziesz w posiadaniu tych narkotyków ( nawet jeśli nie zamierzasz ich zażywać ),
popełniasz przestępstwo.
APEL DO RODZICÓW!!
Każdy z nas powinien mieć takie miejsce, gdzie może być sobą, gdzie jest wolny od krzywd,
niebezpieczeństw, gdzie może się nie bać oddychać pełną piersią. Takim miejscem powinien
być DOM.
MAMO, TATO!!
Możesz mi pomóc nie brać narkotyków i nie pić alkoholu, jeżeli:
Nie porównujesz mnie z innymi. Mam prawo być inny i niedoskonały
Nie odbierasz mi nadziei. Chciałbym wierzyć, że coś w życiu osiągnę
Nie mówisz mi, jak mam się czuć. Potrzebuję twojego zrozumienia
Nie rozkazujesz mi. Wolę kiedy mnie zachęcasz. Potrafię z tobą współpracować, nawet
jeżeli jestem mały
Nie wywołujesz we mnie poczucia winy. Nie jestem odpowiedzialny za problemy
dorosłych
Nie używasz gróźb i nie straszysz. Wydaje mi się wtedy, że świat jest zły i nieprzyjazny.
Nie kupujesz mnie. Pragnę twojej miłości za darmo
Nie oceniasz. Chciałbym myśleć o sobie dobrze
MAMO, TATO!!
Wolę gdy:
Słuchasz uważnie, kiedy coś opowiadam. Odkładasz gazetę, wyłączasz telewizor
Starasz się zrozumieć, co przeżywam, co się ze mną dzieję. Cieszysz się i smucisz razem
ze mną
Zauważasz mnie w różnych sytuacjach: kiedy jestem wesoły i smutny, nie tylko wtedy,
gdy coś zbroję
Rozmawiasz ze mną i pytasz, co myślę o niektórych sprawach, nie okłamujesz mnie,
myśląc, że i tak nic nie zrozumiem
Razem ze mną ustalasz, co w domu należy do moich obowiązków
MAMO, TATO !!
Rozmowy z dzieckiem
uczą, jak wyrażać własne uczucia i potrzeby
przerywają ich samotność
dodają im wiary w siebie
zmniejszają napięcie
NIC NIE WIDZĘ I MILCZĘ- POMAGAM SPRAWCY
RODZICU!! NIE JESTEŚ SAM. POMOC OFERUJE:
Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna w Krasnymstawie
ul. Sobieskiego 3,
tel. 82 576 38 08
Punkt konsultacyjny ds. Przemocy w Rodzinie
Krasnystaw; ul. Plac 3 Maja 28,
tel. 82 576 76 60
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Krasnystaw
ul. M. Konopnickiej 4,
tel. 82 5763753
Stowarzyszenie Integracyjne "Winda"
Krasnystaw, ul. Okrzei 4 lok. 5
tel.: 82 542 10 72
Poradnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu
Krasnystaw; ul. Sobieskiego 4,
tel. 82 576 44 99
Poradnia Uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu
Chełm; ul. Szpitalna 53 B,
tel. 82 562-32-23
MARMED Centrum Wielospecjalistycznej Opieki Ambulatoryjnej
Chełm, ul. Obłońska 9,
tel. 82 563 90 74
Antynarkotykowty Telefon Zaufania
tel. 0 80 11 99990.
Specjalistyczna Poradnia Profilaktyki i Terapii Rodzin
Lublin; ul. Armii Wojska Polskiego 1,
tel. 0 81 532 48 22
Rejestracja Poradni Zdrowia Psychicznego dla dzieci i młodzieży w Lublinie
Lublin; ul. Abramowicka 3,
tel. 81 774 30 61
Komitet Ochrony Praw Dziecka
Chełm, ul. Lwowska 21,
tel. 82 565 95 10
Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Potrzebującym „ AGAPE”
Krasnystaw; ul. Sobieskiego 26,
tel. 82 576 03 35
OGÓLNOPOLSKIE TELEFONY ZAUFANIA
Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki - Narkomania
tel. 801 199 990
(czynny codziennie w godzinach 16.00-21.00).
Infolinia Stowarzyszenia KARAN (problemy narkotykowe)
tel. 800 120 289
(czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 10.00-17.00).
Anonimowa Policyjna Linia Specjalna
tel. 800 120 148
(czynny całą dobę).
Infolinia Pogotowia Makowego Towarzystwa „Powrót z U”
tel.801 109 696
(czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 10.00-20.00 i w soboty 10.00-19.00).
Internetowy Telefon Zaufania „Anonimowy Przyjaciel”
tel. 85 92 88
(czynny codziennie w godzinach 18.00- 4.00).
Telefon Zaufania dla Kobiet w Ciąży i Rodziny
tel. 85 732-22-22
(czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 15.00-17.00).
Ogólnopolskie pogotowie dla ofiar przemocy w rodzinie "Niebieska Linia" (przemoc,
przemoc w rodzinie, przemoc w relacjach)
telefon zaufania: 801 120 002
(czynny od pon. do sob. 8.00–22.00, niedz. i święta 8.00–16.00),
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. – poradnia mailowa
telefon dla specjalistów: 22 250 63 12
(czynny środy – 10.00–13.00),
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. – poradnia mailowa dla specjalistów.
Narkomania — Pomoc Rodzinie, Infolinia Towarzystwa Rodzin i Przyjaciół Dzieci
Uzależnionych „Powrót z U”
tel. 800 120 359
(czynny codziennie pon.–pt. w godzinach 10.00–20.00, soboty 10.00–19.00).
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
tel. 116 111
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka
tel. 800 12 12 12
POMARAŃCZOWA Linia - system pomocy rodzicom, których dzieci upijają się
tel. 800 140 068
AIDS- całodobowy ogólnopolski telefon Stowarzyszenia „ Badź z Nami”
tel. 22 622-50-01
(wt.,czw. godz.16-20 dyżur lekarza, śr. godz. 17- 21 dyżur psychologa).
Ogólnopolski Całodobowy Telefon Zaufania AIDS
tel. 22 622- 50- 01
czynny cała dobę.
Telefoniczna Pierwsza Pomoc Psychologiczna
tel. 22 425-98-48
(pn. - pt. 17:00-20:00; sob. 15:00-17:00).
Ruch Pomocy Rodzinie
tel. 22 621 03 67
(pn.-pt. 10-17).
STOP - telefon Centrum Praw Kobiet dla kobiet dotkniętych przemocą i dyskryminacją
tel. 22 621 35 37
(pn.-pt. 10-15).
Telefon "Stop Przemocy" dla Dzieci i Młodzieży oraz ich Rodziców
tel. 42 682 28 37.
Infolinia AA – tel. 801 033 242
Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomani Warszawa, ul. Dereniowa 52/54 –
tel. (22) 641 15 01, e- mail : Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Narkomania „ Pogotowie Makowe”- tel. 0 801 109 696, poniedziałek – piątek w godzinach
10 – 20, sobota w godzinach 10 – 15
Ogólnopolski Punkt Konsultacyjny „ Pogotowie Makowe” przy „ Powrót z U” – tel. (22)
669 50 01, e – mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.narkomania.gov.pl
www.narkomania.akcjasos.pl
Warto przeczytać
Informator o narkotykach na narkomania.org.pl
O narkotykach i narkomanii na stronie Krajowego Biura do spraw Przeciwdziałania
Narkomanii.
Jak kochać i wymagać- na www.ore.edu.pl
Bezpieczna szkoła-Agresja i przemoc-poradniki na www.ore.edu.pl
Bezpieczna szkoła- Profilaktyka uzależnień na www.ore.edu.pl
Artykuły dla rodziców na stronie Fundacja Dzieci Niczyje
Kazimierz Słupek -Gdy dziecko ma problemy z czytaniem
K. Słupek- Myślę, więc jestem... Rozsądny. Jak zapanować nad impulsywnością w działaniu
Ellis A. -Jak opanować złość zanim ona opanuje ciebie
Leite J. S., Parrish J. K. -Wychowanie skuteczne : 10 przykazań dla rodziców”
Faber Adele, Mazlish Elaine -Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci
do nas mówiły.